MAXIMI TYRII PHILO
SOPHI PLATONICI SERMONES, COSMO
PACCIO INTERPRETE
TOVID SIT DEVS, SECVNDVM PLATONEM,
SERMO PRIMVS.
VM de damonum ambigitur natura,differere de ca
re,tum ipfe aufim,tum aducrfantes facile fubftincã.
Neq enim aut grauiter eum peccare cenfuerim, aut
etiam agere infolenter,qui in eam fecum ipfe dubi
tationem,aut aduerfus aliqué difputationem ingre
diatur,fit ne penitus dæmonum natura, ac fi ea eft,
quid nam maxime,aut quata fit, quandoquidé cer-
tum eft nomen,tametfi latet fubftántia, potentiáq
in ambiguo uerfatur.Nuncuero cum de deo dictu-
rus fim,qualem ipfeme faciam, cuiufmodí uerborum me elegantia muniero
Autunde fatis claras appellationes coparabo:Quam praæterea electi cantus co
cinnem harmoniam,ut aut mihi ipfe,aut alijs oftendereualea quod quaritur.
Sienim eloquetiffimus omnium Plato(quáuis ipfum Homero comparaueris)
haud aliàs unquam,neq etia in prafentia fatis dignus eft, qui de deo loquens,
fibi uindicet fidé fed aliquod nihilominus defyderiu habet, aliunde fue opinio
nis pernofcédae.fruftra id dicere aggrediatur is,qui angufto ingenio utatur: nif
forte cuipiam ueheméter fitienti,præfentemg habenti lympidum amnem,qui
copiofus aquaru fimul delectaret afpectum fimul comode præberet potum,foe
cundifliméq; nutriret, nos alicude ex inopi fonte,caeteraq; inferiori haurientes,
fufficienté potum afferre poffe, arbitremur. Qualem fimilitudinem uidere licet
in noctua, cuius cum interdiu in clariffima folis luce caliget afpectus,noctu ta
men igniculi faculã aucupatur.Si quis enim in Platonis incidens fermones,me
liores alios defyderat, putetáp in co micate luce.exilemadmodu effe,minimecs
claram: hic nung aut exorienté folem,aut refulgenté lunam, aut hefperu occi
dentem,aut luciferum præueniente afpexcrit.Sed mane amabo,iam iam enim
meditor fenfim, que fit huius uis orationis, uenitcg in menté,eius imagine rci
in metallorum fofforibus uideri poffe, qui cum terram ipfi cædant,atqp aurum
effodiant
