دو
کر موی زونت بره از تاج دارا و ندرت
جوی طاعت ان کی واش کر رو مور
که
ک در
سرا سانم، زیری پیش کرنه جانشین ریش
و
جوش دید کا روح میان نمی آید آسان بکارتنر
کو گرفتای گردهمیت بر ماسکونی قرار
بر گراز دشمن پر دپ خان ساب زرداری
بیابان نور دین از حد شمار نمازل با مدت
سنوکر و ه را نان درا با نماند می کنم در به جانیان
ما وارستوران فارم کند ندا ضعف النوم
است کرتا گوی هارشنار
که بیران بود دشمن که از قحط به مشورت
زیباره با مدتینگ ورش ینز کا بسوی چک آور
ند رفت و نری سخن که با به نوی خانمان کمن
مین و را کمان کرد که کرده را مرتب از زره
زره کر و بوش در آمدن کی مرام ما
بدا
م من و
کمنز
