رخوت مرنے والے
وروش به
جوما و آمدیر
ن شوت
که این از دلم برایت
کو دشمن تبع زن دی
میریان ما مرسی
که جا پوپ به دمای
یکند که با شرقان جاب
و نیمه کومیت در غرب
ومی وپ، بوت
جب ان کانه داری
ی تو وانداری مرت
خان کی واست باید کرامت
ر عمران ربات
ی بیات بشرنیر
که مردوست از دو شعر
نه دار آن شوخ وکری
که
نینی که پر۔
بای عامی ویب
ور تا توانی من بیگی
راسم ندا در غدرت
سبوکند و حمیت واشعار
کیب می دمداری این رو
که حلقوم پاد کر و ج زد
کبار بار و کار
نوز راریمان کردار
ن کیا کہ دیگر میٹ ان
جات شریپ با -
کی پیدا شود و در ریل
5
رار ند عام از دنیش دما
حراست از ملوانان
و مامی شیفا نمیدوار
که نیت از مردم و دول
مت اکنون بکارت
مران کا عانت مدرن
کر برف میدون روش برد
اگر مویشت ی معیای
گرا دانش جو و و توی
بصورت درس جم
بعد از توپر و مات
نخواستی باشی کپن
