1960.189
الملا مغل
ورای او برهوای او غالب آید و
وعبر ضم فعله
ذابشامیزدجراثيم
ن او حکایت دارو شهریار کا مکان زوباد تا ور
دست جور اراعه ع کرده با عمال شركراند و دل جون از اندیشه اخرت
فرمود الادرجنكها ومكرها
خال ماندبوبالدنيا ميل كند و با وجود اين كلمات حكمت و سخنها، خوب که
وحنان بدخلقی مشهور شد که بدو مثل زدند در آن قشم و هرگز سرود و
که حکو نہ ملالی
اند و هیچ کس را استین می داشت و شفاعت کس قبول نمی کرد و
على وعملى
بلکه دا یا فکر کردي
به رزه کاځا
في رأوامدي
رضا باتحت
نیکست خواستی اوراحنا
له وغيرارا لجباز
وشفاعتی
در عهدا وار بود که او مكا..
جبر کند و ملال رسانده اندکدکس بازغذاب نمرده باشند و بدین واسطه بسیار کرمان از دست اوخلاص
میشدند وا وجنان مست بودکه دشمنان از وفكر كردند و بسیاری از ما لك كرفت و
ت روم باريد ومداد ندجون هفتسال
از بادشاہی و کدشت درسالهشتم او را فرزندی آمد بهرام نام کرد و منجمان مملکت را نخواندنا الحتياطالعش نمودند بیت
بدر برستاره شهر مکه بود که ساس کنٹارایشان شود بفرمود تابش شاه آمدند مشوار وحوشدن راه آمدند
از اخرجباند حرم مهان او شهرباری بود دجهان ارمنت کشور سود بادشا کی شاددل باشدو بارسا
گفتند ماناج ور برد کرد که دانش و هرگون کرد کر د جنان آمد اند شما ر شهر که دارد بدن کود د خد مهر
مراو را بودهفت کشور بین کرانمایه شامی بود بافرين يردجر را محال آزينب اهتمام بسیار شدیررکاز اطراف را طلب
کرد و میخواست که بهرام سکی سپارد که از تربیت او برخبر باشدازحکام اطراف هریکی را توقع وطمع آن بود که برکرد نر را
دیشان شبارد اما منجمان گفته بودند می اند که این سردرزمین عرب برورده شود ومند نغماز شب خود را همراه برده بود
و پیش برد کرد رفتہ تقریر کرد که بیشرما از محبس مردم هنرمندکه ملازم باشند و شاهزاده را دراز اقسام شرایط تعليم
