مار
ملکت و به مرور و و
ا لے لو د رعنا سایت
خویش بود بر استر
۱۱۰۶۰۱۰۹۰
ی را با جون و بارانا و رسا به برناک
ازا و ما را و پاش کردار و
خوش آن دانا به کاری و بار
واز کارش اعتناری
جور وانکن های شمع سود خودمرغ بر این از پی جمع
جوسور دان خویش مترو و زند بر
شهرون
کم از ندیت انگیزی که در آید از بند وزنی که
شیدند و مانش برنی کرازشات کشت می
خود بر کاله بر کار می برید و می امن
یی گفت کی ہوتی ہیں اور ایسے
جوش و روشن کننده ای از سورین و دی نه مره
در بینی نیست مارا بودن نو له دروان دوست اون
کسی کز ما شئی میان سوزد و ده پر و اندین آتش فروزد
بہت خون ندام مرج رنو سوزم از بے نام
که کرد و این حکایت در جهان بر وزن ل سه داغی اور
از اقبال کرد نر ارز
رشاوین آنها باشد
نے دیگر نیرو و امن او
مردد شادی پ
اکرکره و آسان در ای اموه
بر آور و موجها ی م جون کو د
ازان سم دامن اوتر گرو و
راند ویسی که دار و بز کرد
و کر میشن طرب سازد زمان
۲۰ رونیشه های جاودان
فردی از این طرب سے
خواید کم عم او یک سروے
حریم خاتون گذار وشر
دران روزی که دولت اردوش
جهان نابود مرغ محنت آهنگ
